Complementfixatietest (CFT)
De schimmelantigenen en positieve controles worden gebruikt om antilichamen in patiëntserum op te sporen door middel van de complementbindingsprocedure (CF) om te helpen bij de diagnose van vier specifieke schimmelziekten: histoplasmose, blastomycose, coocidioidomycose en aspergillose.
De test is gebaseerd op de LBCF-test (Laboratory Branch Complement Fixation). Het principe van de CF-test is dat antilichamen in patiëntsera bij vermenging met de overeenkomstige antigenen complement (een bestanddeel van vers serum) "fixeren", of binden. De "fixatie" van complement wordt bepaald met behulp van een testsysteem bestaande uit met anti-SRC (hemolysine) gesensibiliseerde rode bloedcellen van schapen (SRBC) en het meten van het percentage lysis van de SRBC (ongebonden complement initieert lysis). Als al het complement is "gefixeerd" zullen de indicator-SRBC's niet worden gelyseerd.
De CF-test wordt als volgt geïnterpreteerd :
- Antilichaam aanwezig = geen hemolyse
- Antilichaam afwezig = hemolyse
De sera van patiënten moeten worden getest met elk van de antigenen, aangezien de antigeniciteit van de verschillende schimmels elkaar enigszins overlapt en de symptomen van de ziekten sterk op elkaar lijken. Meestal worden hogere CF-titers waargenomen op patiëntsera wanneer deze worden getest tegen hetzelfde antigeen als het etiologisch agens van hun infecties.
