Deleties op de korte arm van chromosoom 1 (1p) worden vaak aangetroffen in humane gliomen en neuroblastomen, maar ook in borst-, long-, endometrium-, ovarium- en colorectale carcinomen. Deleties op de lange arm van chromosoom 19 (19q) worden vaak aangetroffen in kwaadaardige gliomen, neuroblastomen en epitheliale ovariumkankers. Gecombineerd verlies van de volledige 1p/19q chromosoomarmen, veroorzaakt door een onevenwichtige t(1;19)(q10;p10) translocatie, is kenmerkend voor oligodendrogliomen. Volgens de 2016 WHO criteria voor classificatie van tumoren van het centrale zenuwstelsel is de detectie van 1p/19q verlies vereist voor de diagnose WHO graad II of III "oligodendroglioom, IDH-mutant en 1p/19q getransloceerd". Aangezien zowel astrocytomen als oligodendrogliomen IDH-mutaties kunnen vertonen, speelt de evaluatie van de 1p/19q-status een cruciale rol bij het onderscheiden van astrocytomen en oligodendrogliomen. Oligodendroglioma morfologie, IDH-mutant genotype, en 1p/19q codeletie worden in verband gebracht met een betere respons op chemotherapie en een verbeterde overleving. Daarom kan de bepaling van de 1p- en 19q-status helpen bij therapeutische beslissingen en de uitkomst voorspellen bij patiënten met diffuse gliomen.