CD5 is een differentiatiecluster dat wordt aangetroffen op een subset van IgM-afgevende B-cellen, B-1 cellen genaamd, en ook op T-cellen. B-1 cellen hebben een beperkte diversiteit van hun B-celreceptor door hun gebrek aan het enzym terminal deoxynucleotidyl transferase (TdT) en zijn potentieel zelfreactief. CD5 dient om activerende signalen van de BCR af te zwakken, zodat de B-1 cellen alleen door zeer sterke prikkels (zoals bacteriële eiwitten) en niet door normale weefseleiwitten geactiveerd kunnen worden. CD5 is een goede immunohistochemische marker voor T-cellen. Ongeveer 76% van de T-cel neoplasma's zou CD5 tot expressie brengen, en het wordt ook aangetroffen in chronische lymfocytaire leukemie, hairycelleukemie en mantelcellymfoom. Het gaat vaak verloren in cutaan T-cellymfoom, en de afwezigheid ervan kan worden gebruikt als indicator van maligniteit in deze aandoening. De afwezigheid van CD5 in T-cel acute lymfoblastische leukemie is weliswaar relatief zeldzaam, maar wordt in verband gebracht met een slechte prognose.